ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ (Snatching)

ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ (Snatching)

เป็นความผิดที่มีพื้นฐานมาจากความผิดฐานลักทรัพย์ แต่มีความแตกต่างจากความผิดฐานลักทรัพย์ตรงกริยาในการเอาทรัพย์ไป


การวิ่งราวทรัพย์เป็นการเอาทรัพย์ไปโดยฉกฉวยเอาไปซึ่งหน้า (Theft by snatching in presence) ด้วยความที่ไม่เคารพยำเกรงต่อเจ้าของทรัพย์หรือผู้ที่ครอบครองทรัพย์อยู่นี่เอง เป็นเหตุผลที่ทำให้กฎหมายลงโทษผู้ที่กระทำผิดฐานวิ่งราวทรัพย์หนักกว่าความผิดฐานลักทรัพย์

สิ่งที่เป็นปัญหาของความผิดฐานนี้ คือ การเอาทรัพย์ไปในลักษณะใดที่จะถือว่าเป็นการเอาไป "โดยฉกฉวยเอาซึ่งหน้า"


ซึ่งพอจะสรุปแนวคำวินิจฉัยและการตึความของศาลได้ดังนี้



การฉกฉวยเอาซึ่งหน้า คือ การเอาทรัพย์ไปด้วยกริยารวดเร็ว โดยทรัพย์ที่เอาไปนั้นอยู่ติดกับหรือใกล้ชิดกับเจ้าของหรือผู้ที่ครอบครองทรัพย์นั้นอยู่ และเจ้าของหรือผู้ครอบครองทรัพย์ต้องรู้สึกตัวหรือเห็นเหตุการณ์ด้วย

ขอสรุปสั้นๆ เพื่อความเข้าใจนะครับ



..................
เฉลิมวุฒิ สาระกิจ
อาจารย์คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา