ความผิดฐานดูหมิ่น ซึ่งๆหน้า

 
ความผิดเกี่ยวกับชื่อเสียงนั้นเป็นความผิดที่กฎหมายอาญามุ่งประสงค์จะให้ความคุ้มครองชื่อเสียงของบุคคล ไม่ให้ใครมาทำให้เสียหาย เพราะชื่อเสียงนั้นถือเป็นเกียรติยศที่ได้รับการยอมรับจากคนในสังคม หากปล่อยให้ผู้ใดผู้หนึ่งมาใส่ความ มาดูหมิ่นก็จะนำมาซึ่งความไม่พอใจและโกรธแค้นของผู้เสียหาย และความไม่ปกติสุขของสังคม

 
ดังนั้นจึงต้องกำหนดให้การกระทำให้บุคคลอื่นเสียชื่อเสียงนั้นมีความผิดและโทษทางอาญา เพื่อที่จะได้เป็นการยับยั้งไม่ให้มีการกระทำให้ผู้อื่นเสียชื่อเสียงเกิดขึ้น ความผิดเกี่ยวกับชื่อเสียงนี้เป็นความผิดที่เกิดขึ้นได้ง่าย และเป็นความผิดที่กฎหมายกำหนด (mala prohibita) และไม่ได้ก่อให้เกิดภยันตรายต่อสังคมโดยรวมกฎหมายจึงกำหนดให้ความผิดในหมวดนี้เป็นความผิดอันยอมได้

 
ประเภทของความผิดเกี่ยวกับชื่อเสียงสามารถแบ่งออกเป็น 2 ประเภทหลักๆ คือ

1. ความผิดฐานหมิ่นประมาท
2. ความผิดฐานดูหมิ่น

 

 

1) ความผิดฐานหมิ่นประมาท (Defamation) = down+fame ความผิดฐานนี้เป็นความผิดที่ผู้กระทำได้กระทำให้ชื่อเสียง (famous) ของบุคคลอื่นที่เขามีนั้นลดลงเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง เพราะถูกผู้กระทำใส่ความต่อบุคคลที่สาม (Third person) ดังนั้นในความผิดฐานหมิ่นประมาทสำคัญจะต้องใส่ความต่อบุคคลที่สาม ไม่ต้องทำต่อหน้าผู้ที่ถูกใส่ความ

2) ความผิดฐานดูหมิ่น (Insult) เป็นการแสดงกิริยา วาจา อันเป็นการดูถูกเหยียดหยามผู้อื่นเช่น การด่าด้วยคำหยาบคาย หรือการถ่มน้ำลาย หรือแสดงท่าท่างอันเป็นการดูหมิ่น และต้องเป็นการกระทำดูหมิ่นต่อหน้าเท่านั้น

   

 
มีประเด็นให้วินิจฉัยดังต่อนี้
   
นางดำเอาเรื่องที่นางขาวไปทำงานเป็นหญิงขายบริการอยู่ต่างประเทศไปเล่าให้นางเขียวฟัง นางเขียวเมื่อรู้เรื่องดังกล่าวจึงเอาเรื่องมาเล่าให้นางขาวฟัง นางขาวทราบเรื่องดังกล่าวจึงได้โทรศัพท์ไปด่านางดำด้วยถ้อยคำหยาบคาย
 
ดังนี้ให้ท่านวินิจฉัยว่า นางดำและนางขาว มีความผิดอาญาฐานใดหรือไม่